Hij stond voor me in de rij bij de Lidl. Grote man in stoere motorkleding, hij droeg een zonnebril die al dertig jaar uit de mode was, maar hij kwam er nog steeds mee weg. Zijn overgewicht droeg hij vol trots met zich mee, want het kon net zo goed pure spiermassa zijn. Met deze reus viel echt niet te sollen. Nors kijkend, getekend door het leven. Deze dude had wat meegemaakt. Hele veldslagen waarschijnlijk, waarbij hij brullend zegevierde, zijn stoere borsthaar bedekt met bloed van de vijand. Echt, je kon niet anders dan bang voor hem zijn. Ik bekeek hem zo onopvallend mogelijk, maar aan mijn blik en houding was duidelijk dat ik hevig geïntimideerd was. En toen hij zijn portemonnee uit zijn broekzak haalde, viel er iets uit.
Een piepklein rood gummibeertje.
En hij zag dat ik het zag. En terwijl mijn grijns steeds breder werd kromp deze reus voor mijn ogen. En zo versloeg Davida vandaag Goliath.